Rialc
Rao 135.1
Tomàs Périz de Fozes
1 [S]i co·l vassayl can servex longamen
2 a gran senyor, [e]speran aver be,
3 a re no·l val, mas qu’en sa bona fe
4 tot essems pert son temps e son joven,
5 m’es pres, Amors, car en vostra fisança
6 pergut ay heu mon temps en vos servir,
7 si que no·m pot autra don’abelir,
8 tant ay en vos mon cor e ma sperança.
9 E car tant etz aut’e de pretz valen,
10 no us aus parlar, dona; sabetz per que?
11 Car hom no deu a may noble de se
12 fayre ni dir lunya re desplasen;
13 per qu’ieu, per ço que no us torn a pesança,
14 dire no us vuyll los mals que·m faytz sofrir,
15 ans me platz may calan axi languir
16 que far a vos de ma dolor membrança.
17 Pero xantan vos prech, don’, humilmen
18 de genoylos, que us play’aver merce
19 de me, caytiu, car no crezi qu’en re
20 luyns temps falis al vostre mandamen.
21 Valetz me donchs, mentre jovens m’avança,
22 d’un joy, qu’estiers, can torn en veylezir,
23 convendra·m, las, tot joy d’amor jaquir,
24 e viure puys am trista desirança.
25 Lo reprover c’om ditz mest nos soven
26 que per servir leyalmen s’esdeve
27 mal e destrichs, vey clar proat en me;
28 car per lauzar vostre cors excelen
29 per gazardo me donatz habundança
30 d’ir’e d’afan, on me cove morir.
31 E pus vos platz, vuyl yeu la mort chausir
32 ses demandar a Dieu nuyla vengança.
33 Tant m’avetz mes, don’, en greu pessamen
34 que nuyt e jorn d’autra re no·m sove,
35 c’aixi·m tenetz pres e liat ab fre
36 de fin’Amar que·m faytz perdre lo sen.
37 Be faratz donchs quez ab bela semblança
38 fessetz mon cor de cruzel mort gandir,
39 ay, dolça res, car hom conoys ses dir
40 de son amich als grans obs l’amistança.
41 Anch contra vos no crey a dreyt cien
42 aver falit, pero totz homs no ve
43 be sa folor, e, s’eu fali, cove
44 que·m perdonetz per merçe solamen;
45 mas car yeu say que·l reys pendria honrança
46 en vos amar, ja per ço no m’albir
47 q[u]’a vos plagues, dona, mos prechs auzir,
48 per qu’ieu sosteyn per vos greu malenança.
49 Si·m fes Amors una tal demontrança,
50 Na Resplandens, que us dones a sentir
51 lo mendre mal que·m fay per vos sofrir,
52 ses gran acort foram d’un’acordança.
Ed. Martín de Riquer, «Thomás Périz de Fozes, trovador aragonés en lengua provenzal», Archivo de filología aragonesa, 3, 1950, pp. 9-18.