Rialc
Rao 199.4
Lluís de Vilarrasa
1 No s pus amor sino ço que jo sent,
2 si be no·n gos sino pocha mostrar;
3 donchs, com pore yo samor demanar
4 pus no li puch mostrar mon pensament?
5 Car, verament,
6 tem ço que preu: que ma tal donamar
7 e praticar.
8 E, perque jo daço a vos conten,
9 pens en tot lals de que no gos perlar.
10 Propia mor me dona moviment
11 que mon voler no vulla pus çellar,
12 perque mos fets passen de desigar;
13 quaver no·s pot fi sens comensamen.
14 En semblanmen,
15 lavors pore mi mateix escusar
16 ab mi, que·m par
17 que fas error, com per poch ardimen,
18 pens en tot lals de que no gos perlar.
19 Aytals rahons jo be pense soven:
20 que no s fer tort molt amar ne prear.
21 Per que, li dech mon voler declarar,
22 quesser amat a tot hom es plassen;
23 mas finalment
24 tant jo no fas, que no·m puch esforçar
25 de tant gosar,
26 e tot per por del desesperamen,
27 pens en tot lals de que no gos parlar.
Ed. Jaume Turró, Rialc 2000.
Mss.: JLNP, Base: P. || 2 no·n] nou JLN, nous P. — 3 demanar] encalsar JLN. — 6 que] ques JLN; que m’a tal don’amar] que tal dona amar JLN. — 8 conten] corrent JL, corent N. — 9 no] nous J. — 13 fi] si JL. — 19 be] bey JLN. — 20 no s fer tort] no fes tort JLN; prear] pregar JLN. — 21 dech] deig JL. — 22 quesser] que cert JLN. — 24 no·m] no NP. — 26 desesperamen] desemparament J.