Folquet de Marselha (?)

 

 

    1       Senher Dieu[s], que fezist Adam
    2       e assagiest la fe d’Abram
    3       e denhest penre carn e sanc
    4       per nos, tant fust humils e franc,
    5       pueys lieuriest ton cors a martire,
    6       don mos cors en pessan m’albire
    7       que trop fezist d’umilitat
    8       segon ta auta poestat;
    9       Dieu[s] Iesu Crist, filh de Maria,
    10     Senher, mostra·m la drecha via
    11     e no·y esgart[z] los meus neletz
    12     e retorna·m als camis dretz.
    13     Hueymay be·s tanh qu’ieu m’en descobra
    14     tan ai estat en mala obra:
    15     tostemps ame[i] gran avareza
    16     e tenc mon cor en cobezeza,
    17     voluntiers ajustiey vas me
    18     e non ges tot per bona fe,
    19     volontiers amassey l’autrui
    20     e non gardey ni qual ni cuy,
    21     e fuy tostemps de malenconi
    22     e mantinc obra de demoni,
    23     can me venc en cor que·m partis
    24     e que a tu, ver Dieu, servis.
    25     Peccatz m’azauta que·m refresca,
    26     que m’es pus dos que mel ni bresca,
    27     e retorna·m al recalieu,
    28     que m’es salvatje et esquieu,
    29     tan me sobro peccatz mortals,
    30     si tu, vers Dieu[s] doncx no m’en vals.
    31     Tant es cozens lo mal[s] que·m toca
    32     que no·l puesc comtar ab la boca,
    33     ni metje no m’en pot valer
    34     si tu no·m vals per ton plazer.
    35     Glorios Dieu[s], per ta merce,
    36     dressa ta cara devan me
    37     e remira lo greu trebalh
    38     c’aissi·m tensona e m’assalh;
    39     que·l mieu pecat no son per nombre,
    40     per tal tem que la mort[z] m’encombre,
    41     que·l mieu peccat son massa trops
    42     e·l tieu[s] cocelh[s] m’a mot gran obs.
    43     Gran merce·t clam com hom vencut[z]
    44     que m’aiut[z], Dieu[s], per ta[s] vertut[z]
    45     qu’en pecat soy natz e noiritz
    46     et en peccat ai tan dormit
    47     c’a pena vey la clara lutz
    48     que·l tieu[s] sant[z] esperit[z] m’adutz;
    49     en escur vauc com per tenebras,
    50     malautes suy pus que de febras,
    51     en caitivier jac et en pena
    52     e tenc al col tan gran cadena
    53     que totz soy pesseiatz e franhs,
    54     tan fort es dura e pezans.
    55     Glorios Dieu[s], senher del tro,
    56     si·t platz, deslieura·m de preio;
    57     ab gran dolor t’apel et crit,
    58     Senher, no·m metas en oblit;
    59     oblidat m’as per ma folor,
    60     car no·t servi coma senhor,
    61     e soi pus freg[z] que neu[s] ni glas
    62     can me parti del tieu solas.
    63     Glorios Dieu[s], dona·m calor
    64     e sen e forsa e vigor
    65     e conoissensa e saber,
    66     qu’ieu te serva a ton plazer.
    67     Senher Dieu[s], fay nede mon cor,
    68     de totas partz dins e defor,
    69     de tota mala volontat
    70     e d’erguelh e de malvestat,
    71     e retorna·m al tieu servizi
    72     e salva·m al jorn del juzizi.
    73     Glorios Dieu[s], tramet me lum
    74     que·m get dels huelhs aquel mal fum,
    75     aisi que sian bel e clar,
    76     que no sian dur ni avar
    77     e reconosca·ls tieus sendiers
    78     c’aisi son plas e drechuriers,
    79     qu’ieu res no vey ni say on so,
    80     ans prenc lo mal e lays lo bo.
    81     Senher Dieu[s], garda·m dels camis
    82     que la mortz troba tan mesquis
    83     e de lur gran desaventura
    84     dels enemicx que es tan dura.
    85     Dieu[s], perdona me en ma vida
    86     totz mos peccatz e ma falhida,
    87     ans que la mortz me sobrevenga,
    88     can non poirai menar la lenga,
    89     car penedensa del adoncx
    90     no val a l’arma .iiij. joncx.
    91     Ajuda·m Dieu[s], tost, no m’o tricx,
    92     car totz mos mortals enemicx
    93     n’aurian gaug senes acort
    94     si·m podian lieurar a mort.
    95     Senher Dieu[s], mot m’o tenc a tala
    96     car ieu non truep genh ni escala
    97     on te pogues venir denan
    98     lai sus hon son li gaug e·l san.
    99     Dieus, tu que fist tan bel miracle
    100   met me el tieu sant habitacle,
    101   car tot[z] mos cor e m’esperansa
    102   es en la tua piatansa,
    103   car pus greu comte que d’arena
    104   port de pecat sus en l’esquena:
    105   qu’el mon no sai hom tan deslieure
    106   pogues totz mos pecatz escrieure.
    107   Mas tu, Senher vers Dieu[s], que saps
    108   mos pessamens e totz mos abs,
    109   a tu non puesc esser selatz
    110   cal[s] fuy, cal[s] soy, cal[s] ai estat[z].
    111   Tant ai peccat que non sai comte:
    112   si anc fuy fols, aras soi domde,
    113   car pecat[z] m’a cubert e clors
    114   de totas partz me tenon mors:
    115   Dieu[s], dona·m genh co m’en partisca
    116   per so que·t laus e que·t grazisca,
    117   car tu yest Dieu[s] dos, amoros,
    118   e Senher Dieu[s] totz poderos.
    119   Veray[s] Dieu[s], dressa tas aurelhas,
    120   enten mos clams e mas querelhas;
    121   aisi·t mourai tenson e guerra,
    122   de ginolhos, lo cap vas terra,
    123   las mas juntas e·l cap encli
    124   tan tro·t prenda merce[s] de mi,
    125   e lavarai soven ma cara,
    126   per tal que sia fresqu’e clara,
    127   ab l’aiga cauda de la fon
    128   que nais del cors lai sus el fron,
    129   car lagremas e plans e plors
    130   so son a l’arma frutz e flors.
    131   Senher Dieu[s], en tu ay mos precx:
    132   en esta cocha no·m desnecx
    133   ja soi ieu tos parens carnals
    134   e tos parens esperitals,
    135   ieu soi tos filhs e tu mos paire,
    136   lo mieu[s] senhor e·l mieu[s] salvaire,
    137   ieu soi tos filhs, tu mos parens:
    138   aias de mi bos chauzimens;
    139   car ieu soi ples de tot peccat
    140   e tu, Senher, d’umilitat;
    141   tu iest fort aut[z] et yeu trop bas,
    142   car peccat[z] m’a vencut e las.
    143   Dels enemicx me garda, Senher,
    144   que·m volon dampnar e destrenher,
    145   ampara·m, Dieus, mos esperitz
    146   ans qu’en sia del tot partitz
    147   e dona·m vida eternal
    148   el tieu regne selestial.
             Amen.

 

P.-C. 155.19 = 156.12a. Ed. Paolo Squillacioti, Le poesie di Folchetto di Marsiglia, Pisa, Pacini («Biblioteca degli Studi mediolatini e volgari»), 1999, p. 453; cfr. Rialto. Per la questione attributiva, si veda l’ed. Squillacioti, ibidem.