Folquet de Marselha (?)
1
Senher Dieu[s], que fezist Adam
2
e assagiest la fe d’Abram
3
e denhest penre carn e sanc
4
per nos, tant fust humils e franc,
5
pueys lieuriest ton cors a martire,
6
don mos cors en pessan m’albire
7
que trop fezist d’umilitat
8
segon ta auta poestat;
9
Dieu[s] Iesu Crist, filh de Maria,
10 Senher, mostra·m la drecha via
11 e no·y esgart[z] los meus neletz
12 e retorna·m als camis dretz.
13 Hueymay be·s tanh
qu’ieu m’en descobra
14 tan ai estat en mala obra:
15 tostemps ame[i] gran avareza
16 e tenc mon cor en cobezeza,
17 voluntiers ajustiey vas me
18 e non ges tot per bona fe,
19 volontiers amassey
l’autrui
20 e non gardey ni qual ni cuy,
21 e fuy tostemps de malenconi
22 e mantinc obra de demoni,
23 can me venc en cor que·m partis
24 e que a tu, ver Dieu, servis.
25 Peccatz
m’azauta que·m refresca,
26 que
m’es pus dos que mel ni bresca,
27 e retorna·m al recalieu,
28 que
m’es salvatje et esquieu,
29 tan me sobro peccatz mortals,
30 si tu, vers Dieu[s] doncx no
m’en vals.
31 Tant es cozens lo mal[s] que·m toca
32 que no·l puesc comtar ab la boca,
33 ni metje no
m’en pot valer
34 si tu no·m vals per ton plazer.
35 Glorios Dieu[s], per ta merce,
36 dressa ta cara devan me
37 e remira lo greu trebalh
38
c’aissi·m tensona e m’assalh;
39 que·l mieu pecat no son per nombre,
40 per tal tem que la mort[z]
m’encombre,
41 que·l mieu peccat son massa trops
42 e·l tieu[s] cocelh[s]
m’a mot gran obs.
43 Gran merce·t clam com hom vencut[z]
44 que
m’aiut[z], Dieu[s], per ta[s] vertut[z]
45
qu’en pecat soy natz e noiritz
46 et en peccat ai tan dormit
47
c’a pena vey la clara lutz
48 que·l tieu[s] sant[z] esperit[z]
m’adutz;
49 en escur vauc com per tenebras,
50 malautes suy pus que de febras,
51 en caitivier jac et en pena
52 e tenc al col tan gran cadena
53 que totz soy pesseiatz e franhs,
54 tan fort es dura e pezans.
55 Glorios Dieu[s], senher del tro,
56 si·t platz, deslieura·m de preio;
57 ab gran dolor
t’apel et crit,
58 Senher, no·m metas en oblit;
59 oblidat
m’as per ma folor,
60 car no·t servi coma senhor,
61 e soi pus freg[z] que neu[s] ni glas
62 can me parti del tieu solas.
63 Glorios Dieu[s], dona·m calor
64 e sen e forsa e vigor
65 e conoissensa e saber,
66
qu’ieu te serva a ton plazer.
67 Senher Dieu[s], fay nede mon cor,
68 de totas partz dins e defor,
69 de tota mala volontat
70 e
d’erguelh e de malvestat,
71 e retorna·m al tieu servizi
72 e salva·m al jorn del juzizi.
73 Glorios Dieu[s], tramet me lum
74 que·m get dels huelhs aquel mal fum,
75 aisi que sian bel e clar,
76 que no sian dur ni avar
77 e reconosca·ls tieus sendiers
78
c’aisi son plas e drechuriers,
79
qu’ieu res no vey ni say on so,
80 ans prenc lo mal e lays lo bo.
81 Senher Dieu[s], garda·m dels camis
82 que la mortz troba tan mesquis
83 e de lur gran desaventura
84 dels enemicx que es tan dura.
85 Dieu[s], perdona me en ma vida
86 totz mos peccatz e ma falhida,
87 ans que la mortz me sobrevenga,
88 can non poirai menar la lenga,
89 car penedensa del adoncx
90 no val a
l’arma .iiij. joncx.
91 Ajuda·m Dieu[s], tost, no
m’o tricx,
92 car totz mos mortals enemicx
93
n’aurian gaug senes acort
94 si·m podian lieurar a mort.
95 Senher Dieu[s], mot
m’o tenc a tala
96 car ieu non truep genh ni escala
97 on te pogues venir denan
98 lai sus hon son li gaug e·l san.
99 Dieus, tu que fist tan bel miracle
100 met me el tieu sant habitacle,
101 car tot[z] mos cor e
m’esperansa
102 es en la tua piatansa,
103 car pus greu comte que
d’arena
104 port de pecat sus en
l’esquena:
105 qu’el mon no sai hom tan deslieure
106 pogues totz mos pecatz escrieure.
107 Mas tu, Senher vers Dieu[s], que saps
108 mos pessamens e totz mos abs,
109 a tu non puesc esser selatz
110 cal[s] fuy, cal[s] soy, cal[s] ai estat[z].
111 Tant ai peccat que non sai comte:
112 si anc fuy fols, aras soi domde,
113 car pecat[z]
m’a cubert e clors
114 de totas partz me tenon mors:
115 Dieu[s], dona·m genh co
m’en partisca
116 per so que·t laus e que·t grazisca,
117 car tu yest Dieu[s] dos, amoros,
118 e Senher Dieu[s] totz poderos.
119 Veray[s] Dieu[s], dressa tas aurelhas,
120 enten mos clams e mas querelhas;
121 aisi·t mourai tenson e guerra,
122 de ginolhos, lo cap vas terra,
123 las mas juntas e·l cap encli
124 tan tro·t prenda merce[s] de mi,
125 e lavarai soven ma cara,
126 per tal que sia
fresqu’e clara,
127 ab l’aiga cauda de la fon
128 que nais del cors lai sus el fron,
129 car lagremas e plans e plors
130 so son a
l’arma frutz e flors.
131 Senher Dieu[s], en tu ay mos precx:
132 en esta cocha no·m desnecx
133 ja soi ieu tos parens carnals
134 e tos parens esperitals,
135 ieu soi tos filhs e tu mos paire,
136 lo mieu[s] senhor e·l mieu[s] salvaire,
137 ieu soi tos filhs, tu mos parens:
138 aias de mi bos chauzimens;
139 car ieu soi ples de tot peccat
140 e tu, Senher,
d’umilitat;
141 tu iest fort aut[z] et yeu trop bas,
142 car peccat[z]
m’a vencut e las.
143 Dels enemicx me garda, Senher,
144 que·m volon dampnar e destrenher,
145 ampara·m, Dieus, mos esperitz
146 ans qu’en sia del tot partitz
147 e dona·m vida eternal
148 el tieu regne selestial.
Amen.
P.-C. 155.19 = 156.12a. Ed. Paolo Squillacioti, Le poesie di Folchetto di Marsiglia, Pisa, Pacini («Biblioteca degli Studi mediolatini e volgari»), 1999, p. 453; cfr. Rialto. Per la questione attributiva, si veda l’ed. Squillacioti, ibidem.