Joan de Castellnou
1 Pus mi dons vai tant, si Deus m’enantischa,
2 sus las valens com l’aurs contra la buscha,
3 pessar no·m dey que per gent d’amar cuscha
4 encontra mi trop ni pauc se regisca;
5 pero si·ll platz que sol un’ora·m pascha
6 d’amor leyal, be m’er plus dous que brescha
7 e mouray ne tal joy e tan[ta] trescha
8 que·n parlaran tro dins la terra bascha.
9 Aysi pero me romp una grans bascha
10 tot per s’amor e·m fen lo cor e·m brescha
11 que si no, fos bos espers que·m refrescha,
12 mort fora ja, tretz’ ans ac esta pascha;
13 mal fay qui·m tol que de ley no·m jausischa,
14 que·l rey n’Anfos huy en sala foscha
15 e que·m desplatz s’ira tro reconoscha
16 li sieus bels fiylls mon dretg e me·n sayzischa.
17 Re no dezir tan, si Dieu m’exausischa,
18 vezer cum ley, enans que l’arma fuscha
19 de mon cors las, quar ses que no s’emuscha
20 es myls flayrans que dona que çay vischa
21 no·m maraveyl doncs s’il cor axi·m bascha.
22 Per qu’en faray xanço, de raso frescha,
23 polid’aysi que vicis no y parescha
24 ni nuyls entechs: qui·s vuyla se n’irascha.
25 Ver’amors ditz e dretg e razos tascha
26 e sos bels cors ab fayço clar’e frescha
27 francs e gentils, hon pretz e valors trescha,
28 cossen qu’ieu xan de leys per que renascha
29 gautg e solatz, don mon cor se revischa;
30 so fay mi dons per qu’ieu no desconoscha
31 lo joy que·m dech, no pas com femna toscha,
32 e que totz temps de fin cor la grazischa.
33 Aras pero m’es obs qu’ieu m’afortischa,
34 los deths pessan d’amor ab cara bruscha
35 e seynoril, car l’avols gens carruscha
36 tot jorn e·m ditz que de ley me partischa.
37 No me·n partray, enans, per ço que nascha.
38 entr’ambedos gaug e fin’amos crescha,
39 say en Tolssa, qui que·n ronçe la flescha,
40 ne xantaray e dins la terra guascha.
41 Sufrens amics com eu soy no lavascha,
42 en far ni dir contra si dons copescha,
43 si l’es avis que dapnatge la tescha
44 trop loncs espers, ans deu complir sa tascha:
45 doncs atendray tro que vida·m falischa,
46 cum fis aymans, ho que mi dons conoscha
47 que·m dega dar lo mell e la badoscha
48 e francamen voler qu’ieu la servischa.
49 Mon Fin Dezir sopley que m’exausischa,
50 que lausengers, que·l fers enemichs cruscha,
51 et argua pueys e vente la flamuscha,
52 creyre no deny que per autre·m jaquischa.
53 Seynor no say re que tan m’enardischa,
54 reys d’Arago, con vos, c’un pich de moscha.
55 No prezi re malvada gen ni loscha,
56 aixi pero que de vos no·m partischa.
Ed. Jaume Massó i Torrents, «Poésies en partie inédites de Johan de Castellnou et de Raimon de Cornet d’après le manuscrit de Barcelone», Annales du Midi, 24, 1914, pp. 449-457, a p. 466.
Incipitario
di Joan de Castellnou
Indice
degli autori
