Rialc
Rao 0.123

            Poesie anonime






    1      «Reverent Payre Sant,
    2      homilment soplicant
    3      les vostres santedats,
    4      vos sopliqui, si us plats,
    5      que ma petiçio
    6      prendatz, com cel qui so
    7      del tot vostre serven,
    8      e que de continen
    9      me ffaçatz deliurar».
    10     «Que vols tu demanar?»,
    11     respos lo Paire San,
    12     «que, certes, ses afan,
    13     auras ço que demandes».
    14     «Payre Sant, merces grandes»,
    15     e començey legir;
    16     mais el me vay tost dir:
    17     «Lexe, di en parllan,
    18     car trop es gran afan
    19     legir a omens lechs».
    20     «Paire San, s’eu suy lech,
    21     eu dire ma rayso.
    22     Per Dieu vos quir en do
    23     me vullatz perdonar.
    24     Paire Sant, soplicar
    25     vos voli d’aquest fet:
    26     qu’eu ay, ses null neleyt,
    27     una noble cossina
    28     que, si ’le fos regina,
    29     son pretz no valgra may,
    30     car valor en luy nay;
    31     per que vol c’om l’apell
    32     don’Issabel Cornell,
    33     senyora de Moxen.
    34     E per beutat e sen
    35     qu’en son cos ha [a]sis,
    36     e pel seu bell clar vis,
    37     say ques ha man paren
    38     qui·l vollon far pressen
    39     del cos per maridatge;
    40     mas ella, com a satge,
    41     avinent, bell’e bona,
    42     guarda be sa persona
    43     tot jorn de vilania.
    44     Per que us soplicaria
    45     que despensaçio
    46     haj’ap condicio
    47     tala com vos diray:
    48     que senes mens ne may
    49     sion egual ab se
    50     de valor, de tot be
    51     e de complecçio;
    52     car be sta en raiso
    53     c’amduy sion d’acort;
    54     car ben es peitz que mort
    55     si complecçio n[o] an
    56     abduy de un talan.
    57     Sobre tot aço us dich
    58     e d’est fayt vos soplich
    59     com cel qu’es vostr’omil».
    60     «Be ay entes a fil»,
    61     dix el, «ço que m’as dit,
    62     que no crey qu’en scrit
    63     puxes may demandar.
    64     May per tos prechs vull far,
    65     qu’eu crey tot ses contrari;
    66     e cell protonotari
    67     man que·t faça la letra;
    68     tu vay tan tost per metra
    69     dines a l’escriva».
    70     Per ques en l’endema
    71     eu fuy tit delliuratz,
    72     e presi son comjatz
    73     e quavalqui maty.
    74     E veu ’s qu’eu aporty
    75     la dispensaçio
    76     seguen aytal raso:
    77     «Gregori episcopus,
    78     servus servorum Deus,
    79     a nostra filla cara,
    80     a qui vallor prepara
    81     senyora de Moxen,
    82     cuy ha complidamen
    83     honestat e tot be:
    84     Nos sabem que per re
    85     vos no voletz erar
    86     contradien qui formar
    87     nos ha volgutz trestots
    88     ne passar los sieus mots
    89     ne s’ordenaçio.
    90     E com marits vos fo
    91     parlatz, qui son paren
    92     vostres, qui bonamen
    93     sens dispensaçio
    94     no podon, ni ’s raiso,
    95     haver vostra paria,
    96     tala com xascun dia
    97     han marit e muller,
    98     a nostre plan voller,
    99     tocats de conçiencia
    100    per vostra benvollençia,
    101    e cor d’uymay es temps,
    102    car sabem ques ensemps
    103    ab homo no hussats
    104    (ayço per honestats,
    105    qu’esters crey be us plairia,
    106    segons fisonomia
    107    de car’e de perssona);
    108    pero, car no·s condona
    109    a dona bonamen
    110    pendre marit paren
    111    sens licençia nostra,
    112    dien lo paternostra
    113    dispensam en cell cas
    114    e u metem en les mans
    115    de mossen Pere Guilem
    116    Catalla, cuy Nos fem
    117    d’aycest fayt comissari,
    118    guardan se que sallari
    119    no·n prenda ne·s corompa,
    120    car. cert, ab una trompa
    121    lo fariem banir.
    122    Lo cas li vollem dir
    123    ab que Nos dispensam
    124    per ço que depuis clam
    125    no n’ajam de nulla part,
    126    car seri’on trop tart
    127    depuis al penedir.
    128    Dons, segons son albir
    129    guart que compleccio
    130    aj’en condichcio
    131    senblan que vos avets;
    132    car, cert, algunes vets
    133    se·n segueix gran dampnatge
    134    si ’nduy no an coratge
    135    e voller ordenat.
    136    E ’n cest cas nomenat
    137    ffem dispensacio.
    138    Dades en Avinio,
    139    en aicell temps gay
    140    com es lo mes de may,
    141    a .v. del pressent mes,
    142    e puis comptant apres
    143    de Nostre Senyor mil,
    144    perque sion a fil,
    145    treents setanta hu,
    146    segons compte comu».

 

 

 

Ed. Martí de Riquer, Vida i aventures de don Pero Maça, Barcelona, Crema, 1984, p. 121.

68 Forse, meglio, vay ta·n ‘vattene’.

 

Incipitario degli anonimi
Indice degli autori

Rialc