Rialc
Rao 0.123
Poesie anonime
1 «Reverent Payre Sant,
2 homilment soplicant
3 les vostres santedats,
4 vos sopliqui, si us plats,
5 que ma petiçio
6 prendatz, com cel qui so
7 del tot vostre serven,
8 e que de continen
9 me ffaçatz deliurar».
10 «Que vols tu demanar?»,
11 respos lo Paire San,
12 «que, certes, ses afan,
13 auras ço que demandes».
14 «Payre Sant, merces grandes»,
15 e començey legir;
16 mais el me vay tost dir:
17 «Lexe, di en parllan,
18 car trop es gran afan
19 legir a omens lechs».
20 «Paire San, s’eu suy lech,
21 eu dire ma rayso.
22 Per Dieu vos quir en do
23 me vullatz perdonar.
24 Paire Sant, soplicar
25 vos voli d’aquest fet:
26 qu’eu ay, ses null neleyt,
27 una noble cossina
28 que, si ’le fos regina,
29 son pretz no valgra may,
30 car valor en luy nay;
31 per que vol c’om l’apell
32 don’Issabel Cornell,
33 senyora de Moxen.
34 E per beutat e sen
35 qu’en son cos ha [a]sis,
36 e pel seu bell clar vis,
37 say ques ha man paren
38 qui·l vollon far pressen
39 del cos per maridatge;
40 mas ella, com a satge,
41 avinent, bell’e bona,
42 guarda be sa persona
43 tot jorn de vilania.
44 Per que us soplicaria
45 que despensaçio
46 haj’ap condicio
47 tala com vos diray:
48 que senes mens ne may
49 sion egual ab se
50 de valor, de tot be
51 e de complecçio;
52 car be sta en raiso
53 c’amduy sion d’acort;
54 car ben es peitz que mort
55 si complecçio n[o] an
56 abduy de un talan.
57 Sobre tot aço us dich
58 e d’est fayt vos soplich
59 com cel qu’es vostr’omil».
60 «Be ay entes a fil»,
61 dix el, «ço que m’as dit,
62 que no crey qu’en scrit
63 puxes may demandar.
64 May per tos prechs vull far,
65 qu’eu crey tot ses contrari;
66 e cell protonotari
67 man que·t faça la letra;
68 tu vay tan tost per metra
69 dines a l’escriva».
70 Per ques en l’endema
71 eu fuy tit delliuratz,
72 e presi son comjatz
73 e quavalqui maty.
74 E veu ’s qu’eu aporty
75 la dispensaçio
76 seguen aytal raso:
77 «Gregori episcopus,
78 servus servorum Deus,
79 a nostra filla cara,
80 a qui vallor prepara
81 senyora de Moxen,
82 cuy ha complidamen
83 honestat e tot be:
84 Nos sabem que per re
85 vos no voletz erar
86 contradien qui formar
87 nos ha volgutz trestots
88 ne passar los sieus mots
89 ne s’ordenaçio.
90 E com marits vos fo
91 parlatz, qui son paren
92 vostres, qui bonamen
93 sens dispensaçio
94 no podon, ni ’s raiso,
95 haver vostra paria,
96 tala com xascun dia
97 han marit e muller,
98 a nostre plan voller,
99 tocats de conçiencia
100 per vostra benvollençia,
101 e cor d’uymay es temps,
102 car sabem ques ensemps
103 ab homo no hussats
104 (ayço per honestats,
105 qu’esters crey be us plairia,
106 segons fisonomia
107 de car’e de perssona);
108 pero, car no·s condona
109 a dona bonamen
110 pendre marit paren
111 sens licençia nostra,
112 dien lo paternostra
113 dispensam en cell cas
114 e u metem en les mans
115 de mossen Pere Guilem
116 Catalla, cuy Nos fem
117 d’aycest fayt comissari,
118 guardan se que sallari
119 no·n prenda ne·s corompa,
120 car. cert, ab una trompa
121 lo fariem banir.
122 Lo cas li vollem dir
123 ab que Nos dispensam
124 per ço que depuis clam
125 no n’ajam de nulla part,
126 car seri’on trop tart
127 depuis al penedir.
128 Dons, segons son albir
129 guart que compleccio
130 aj’en condichcio
131 senblan que vos avets;
132 car, cert, algunes vets
133 se·n segueix gran dampnatge
134 si ’nduy no an coratge
135 e voller ordenat.
136 E ’n cest cas nomenat
137 ffem dispensacio.
138 Dades en Avinio,
139 en aicell temps gay
140 com es lo mes de may,
141 a .v. del pressent mes,
142 e puis comptant apres
143 de Nostre Senyor mil,
144 perque sion a fil,
145 treents setanta hu,
146 segons compte comu».
Ed. Martí de Riquer, Vida i aventures de don Pero Maça, Barcelona, Crema, 1984, p. 121.
68 Forse, meglio, vay ta·n ‘vattene’.