Rialc
Rao 0.120
Poesie anonime
1 Qui·n pert son temps en ben amar
2 en part hon son servir val poch,
3 d’aquest tan descomunal ioch
4 si dan li·n ve no·s deu clamar,
5 puys el mateix lo va çercar.
6 O qui deu plany[e]r ma dolor
7 ni dolre·s un punt de mon mal!
8 Morir vull en un pobre ostal,
9 negu no oia ma clamor.
10 Dexau, dexau, dexau m’estar,
11 car be·m tinch per vil et badoch:
12 ma vida ja non pren un coch,
13 mon remey es desesperar
14 pus res no pot aconortar.
Ed. Francisca Vendrell de Millás, El Cancionero de Palacio, manuscrito 594, Barcelona, C.S.I.C., 1945, p. 249.
6 plany[e]r] planyr. — 12 preu] pren.